Το σκάνδαλο της Μονής Μεγίστης Λαύρας στην Σκύρο, αποκαλούμενο και Βατοπέδι Νο2, τα έχει απ΄ όλα – ίσως και περισσότερα από το Βατοπέδι Νο1. Βυζαντινούς Αυτοκράτορες και χρυσόβουλα, μονές – επιχειρηματίες , αγανακτισμένους τοπικούς άρχοντες και πολίτες, βουλευτές και υπουργούς και πολλά, πολλά εκατομμύρια.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι την ευαισθησία που επέδειξαν τα ΜΜΕ στην υπόθεση Βατοπεδίου θα την επιδείκνυαν και στην περίπτωση αυτή. Πέραν όμως από τις αναφορές στα «ψιλά» το θέμα θάφτηκε όχι μόνο από τον Τύπο της διαπλοκής, αλλά και από το λαλίστατο σε τέτοιες περιπτώσεις ΠΑΣΟΚ. Για ποιους λόγους; Θα τους δούμε στη συνέχεια αφού αναφερθούμε σε συντομία στο ιστορικό της υπόθεσης
Η υπόθεση αφορά την μεταβίβαση στην κυριότητα της Μονής Μεγίστης Λαύρας έκτασης 37.000 στρεμμάτων στη Σκύρο, που αντιστοιχεί στο 1/8 του νησιού και μέρος της έχει χαρακτηριστεί «Natura». Το σκάνδαλο κυκλοφορεί από χρόνια, με διάφορα δημοσιεύματα, που προκαλούσε η αγανάκτηση των κατοίκων και εμφανίζονταν εδώ κι εκεί. Όμως, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς, που τόσο βιάστηκε για άλλες περιπτώσεις, παρήγγειλε εισαγγελική έρευνα για το σκάνδαλο μόνο λίγες ημέρες πριν αποχωρήσει – βλέπε http://www.antinews.gr/?p=7072. Αλλά ας δούμε την υπόθεση από την αρχή.
Τον Ιούλιο του 1998, με αφορμή μια κοινοτική επιδότηση που διεκδικούσε από την Ε.Ε., η Μονή άσκησε αγωγή στο Πρωτοδικείο Χαλκίδας ζητώντας να της αναγνωριστούν 38.000 στρέμματα στη θέση «Βουνό» στη νότια Σκύρο. Για το λόγο αυτό επικαλέστηκε χρυσόβουλα του 10ου αιώνα, δωρεά του Νικηφόρου Φωκά και ισχυρίστηκε ότι από το «1831 ενέμετο συνεχώς και αδιαλείπτως με τα προσόντα της εκτάκτου χρησικτησίας, χωρίς ποτέ να ενοχληθεί παρ’ ουδενός, ούτε από το Δημόσιο...».
Στη συνέχεια κέρδισε και την πρωτόδικη δίκη και την δίκη στο εφετείο, όπου προσέφυγε το Δημόσιο. Τον Μάρτιο του 2001 το Δημόσιο άσκησε αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης (8.665/2000) του Εφετείου Αθηνών, αλλά δύο μήνες μετά (28/5/2001) το Δ’ τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ότι είναι «αβάσιμες» οι αιτιάσεις του Δημοσίου. Έτσι έδωσε το «πάτημα» να παραιτηθεί η πολιτεία υπέρ της Μονής!
Σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά; Παρόμοια γεγονότα δεν αποτέλεσαν την βάση για να στηριχθούν οι κατηγορίες στην υπόθεση Βατοπεδίου; Γιατί δεν έφτασε και η υπόθεση αυτή στην Βουλή; Υπάρχουν πράσινα και γαλάζια αυτοκρατορικά χρυσόβουλα;
Έτσι, το Δημόσιο απαλλοτρίωσε 1.935 στρέμματα, δίνοντας στους μοναχούς υπέρογκη αποζημίωση για περιοχές που βρίσκονται σε «παντελώς αναξιοποίητες περιοχές της Σκύρου ». Στην δικογραφία υπάρχει μάλιστα και επιστολή τού τότε δημάρχου Σκύρου προς το υπουργείο Οικονομίας, στην οποία ανέφερε ότι απαλλοτριώθηκε προς 4.200 δρχ. ανά τ.μ. μοναστηριακή έκταση 120.421 τ.μ. στη θέση Τρεις Μπούκες, η αγοραστική αξία της οποίας δεν ξεπερνούσε τότε τις 700 δρχ. ανά τ.μ.
Στη συνέχεια, απερίσπαστη η Μονή σύστησε το 2005 εταιρεία με την ονομασία «Αιολική Νότιας Σκύρου ΑΕ» με εταίρους κατά 95% τη Μονή και 5% την εταιρεία «ΕΝΤΕΚΑ ΑΕ», με στόχο τη δημιουργία 10 αιολικών πάρκων, η παραγωγή των οποίων θα προσεγγίζει το 1/3 της ισχύος του λιγνιτικού σταθμού της ΔΕΗ Μεγαλόπολης! Πρόκειται να εγκαταστήσει 111 ανεμογεννήτριες, ύψους περίπου 100 μέτρων, στο όρος Κόχυλας το οποίο ουσιαστικά θα μεταβληθεί σε ένα απέραντο εργοτάξιο, αφού θα χρειαστούν εκσκαφές, διάνοιξη δρόμων κ.ά., παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων του νησιού («Ριζοσπάστης»).
Όταν δεν πρέπει να μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου
Δικηγόρος της μονής για τα θέματα της Σκύρου ήταν στο επίμαχο διάστημα ο βουλευτής Ευβοίας του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπαγεωργίου. Ο ίδιος δηλαδή που συμμετείχε στην Εξεταστική Επιτροπή για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου (!!!) για τον οποίο έγραφε παλαιότερα η «Ε»:
«..Ο βουλευτής Ευβοίας είναι εκείνος ο οποίος, ως πολιτικός και δικηγόρος, φρόντισε να δικαιωθεί δικαστικά η Μονή Μεγίστης Λαύρας, που με τα δικά της «χρυσόβουλα» και με αμφισβητούμενες μεθοδεύσεις της διοίκησης κατοχύρωσε δικαιώματα σε μια τεράστια έκταση της νότιας Σκύρου. Ο κ. Παπαγεωργίου πρωτοστάτησε σ’ αυτήν την υπόθεση, που έχει πολλές ομοιότητες με τις διεκδικήσεις του Βατοπεδίου στη Βιστωνίδα, ενώ φρόντισε να περάσει και συγκεκριμένη διάταξη στον δασοκτόνο νόμο 3208/2003, στον οποίο υπήρξε εισηγητής. Αλλά και στο επίσημο βιογραφικό του ο κ. Παπαγεωργίου παρουσιάζει ως βασική του ιδιότητα εκείνη του μέλους του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδας-Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων. Εδώ υπάρχει ένα σαφές πολιτικό και ηθικό ασυμβίβαστο». (Διαβάστε εδώ)
Μεγαλύτερο σκάνδαλο από εκείνο του Βατοπαιδίου
Σύμφωνα, εξάλλου, με τον πρώην βουλευτή του ΣΥΝ κ. Ευ. Αποστόλου , ο οποίος έχει ασχοληθεί όσο λίγοι με την υπόθεση, το σκάνδαλο του Βατοπεδίου αναδείχθηκε κυρίως λόγω της επανάκτησης της κυριότητας από το Δημόσιο της λίμνης μέσω μιας μεθοδευμένης ανταλλαγής της με άλλη ακίνητη δημόσια περιουσία πολλαπλάσιας αξίας. Ενώ «στη Σκύρο είχαμε ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο, αυτό της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, που υλοποιήθηκε σε δύο χρονικές περιόδους: η πρώτη αφορά στην απαλλοτρίωση από το Δημόσιο έναντι τιμήματος 7,5 δις δραχμών εκτάσεων 1.935 στρεμμάτων, των οποίων η κυριότητα στηριζόταν στα βυζαντινά χρυσόβουλα του 10ου αιώνα και η δεύτερη στην αναγνώριση κυριότητας για τα υπόλοιπα 37.000 στρέμματα των χρυσόβουλων με διαδικασίες παράκαμψης αυτών που προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία»- διαβάστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Αποστόλου.
Τι έκανε το ελληνικό Δημόσιο;
Πρώτον, με απόφαση του Νομικού Συμβουλίου το Δημόσιο παραιτήθηκε από την διεκδίκηση των εκτάσεων.
Δεύτερον, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προώθησε και ψήφισε το Ν. 3208/2003 αρµοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (υπουργός ήταν τότε ο κ. Δρυς) ο οποίος κατοχυρώνει την ιδιοκτησία της Μονής και δεν επιτρέπει στο Δημόσιο να διεκδικήσει στο μέλλον στα συμφέροντά του στην Σκύρο. Συγκεκριμένα, με το άρθρο 15 παρ. 1 του νόµου αυτού τα δάση Σολυγείας του νοµού Κορινθίας, Ειδυλίας, της νήσου Σαλαµίνας του νοµού Αττικής και της νήσου Σκύρου του νοµού Ευβοίας αναγνωρίζονται πλέον ως ιδιωτικά. Δηλαδή, ακόμα κι αν ήθελε το Δημόσιο να επανεξετάσει το θέμα, με την διάτάξη αυτή δεν μπορεί.
Τι έγινε και τι προηγήθηκε στην συνεδρίαση εκείνη της Βουλής; Θα το δούμε στη συνέχεια.
(Διαβάστε και το http://roides.wordpress.com/2009/07/03/3july09/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου